Wat ligt er op mijn werktafel? Deel 12.
Hallo en welkom op deze zonnige dinsdag!
Goed nieuws op het Mercedes-front: de verflaag is eindelijk af. Ik ben er zelfs in geslaagd om een paar verfkrassen mooi op te vullen. Deze week moet er nog een glanzende vernis op. Wordt vervolgd...
De San Francisco kabeltram is bijna af. Vorige week kwam er een klant binnen kijken, en zag plots de tram op mijn bureau staan. Ongelofelijk genoeg bleek de mens zelf van San Francisco te komen. Ik had nog een exemplaar van de tram in de rekken staan, dus dat was een snelle verkoop. :-)
Wat nu nog moet gebeuren is het schilderen (en monteren) van de bellen, handgrepen en koplampen.
Deze week heb ik ook de versieringen geïnstalleerd. Deze waren een beetje een handvol en een eerste grote minpunt voor de kit, want ze passen niet. Helemaal niet. Ze zijn verondersteld om te passen in de 90 graden hoek die de steunpalen maken onder het dak. Maar de grote kromming gaat niet volledig door. Eén van de twee hoeken zweeft in de leegte. Zie foto hieronder:
Er is geen gemakkelijke oplossing hiervoor. Ik heb geprobeerd om het onderdeel bij te schaven tot ze in de 90° hoek passen, maar dan verlies je te veel detail en past het nog niet. Een ander idee was om voorzichtig het been te plooien, maar het metaal is te broos, met dit als gevolg:
De twee middelste raken mekaar ook onder het dak, en hiervoor was het been te lang. Met behulp van mijn Dremel en een klein slijpschijfje kon ik dit wel oplossen.
Uiteindelijk heb ik deze gewoon ingelijmd, met de gedachte dat ik het gat later zou vullen met putty. Tijdens de bouwavond op woensdag stelde iemand voor om in de plaats daarvan een spie te snijden en te plakken om de curve te vervolledigen.
Het zou niet direct opvallen, omdat dit voor een deel verborgen zit onder het dak, maar ik ben toch blij dat ik dit heb kunnen fixen. Het ziet er een stuk beter uit zo, denk ik.
Eens de krullen gedaan, was het tijd voor de laatste houten stukjes: kleine voetsteunen aan de rand van de vloer. Van de plankjes aan de uiteinden moest een hoekje af, dus ik heb mijn beproefde nummermethode gebruikt om aan te geven waar de geschilderde plankjes horen nadat ze geschilderd zijn.
De verflijntjes heb ik dan nog wat opgekuisd en begon aan de stickers. Dit zijn effectief stickers, geen decals of droge transfers. Ik zag plots wel iets op het vel:
Yep, dat is een gids voor het plooien van de paaltjes op volledige grootte... Ik heb in de vorige blog geschreven over de moeilijkheid om de palen gelijk te plooien... Dit toont nog maar eens mooi aan dat het wel degelijk loont om elk onderdeel in de kit te bestuderen voordat je begint. :-)
Met de stickers geplakt ziet de tram er nu zo uit:
Deze week verwacht ik de tram te kunnen afwerken. Ik heb een mooie foto gevonden op het internet** van dit exacte voertuig (nr 60). Er zijn een paar verschillen (kleur van het dak en de bellen, de trekhaak in de bumper, een rubber strip rond het dak, een reclamepaneel op de zijkant), maar ik denk niet dat die verschillen groot genoeg zijn om te repliceren op mijn model. Wat ik wel cool vond is dat de voorruit blijkbaar kan worden geopend.
De twee passagiers zijn ondertussen ook klaar, maar dit is een verrassing, dus voorlopig niets meer hierover. :-)
Wat winkelnieuws om te eindigen: ik heb nu een stoepbord om buiten te zetten en ben altijd op zoek naar grappige boodschappen om er op te schrijven. Als u een idee hebt, laat maar komen!
**Copyright informatie: foto in het openbaar domein gevonden op Picryl. https://picryl.com/media/cable-car-in-historic-chinatown-in-san-francisco-california-1