Wat ligt er op mijn werktafel? Deel 31.

Hallo! Dinsdag alweer: tijd voor een nieuwe blog post.

Er zijn nog plaatsjes open voor de workshop zaterdag!

Het bouwen:

Ten eerste: de 35(t). Ik ben begonnen met de rupsbanden. Deze zijn individuele schakels, een manier van bouwen die ik heel graag heb omdat het een realistische 'hang' kan geven aan de rupsen, maar iets dat ik haat omdat het veel werk is om de links uit te snijden en schoon te maken. 

De schakels staan op 20 ramen van elk 12 links. Dat ziet er zo uit:

Je kan een klein puntje zien op de zijkant van elke schakel. De rupsen hebben een linker-en rechterzijde, dus ik vermoed dat dit puntje aanduidt aan welke kant de schakel hoort. Ik zie dat niet graag. Het zit in de weg van de verwering. Moet eraf. Dus: elke link heeft 3 bevestigingspunten en een rechts/links indicator. Voor elke schakel moet ik dus 3 keer knippen en 4 keer schoonmaken. 120x3x4=1440 handelingen in totaal...

Dit is iets waar je goesting voor moet hebben, en een paar uur tijd. In het begin is het lastig, maar eens je een ritme gevonden hebt, wordt het vreemd genoeg zen-achtig. Vooral wanneer je de olympische koers op hebt staan op de achtergrond. :-)

Uiteindelijk heb je 120 schakels, ongeschilderd en ongeassembleerd:

Nog één probleem in dit geval: er is geen indicatie hoeveel schakels je nodig hebt per kant. Normaal gezien krijg je meer links dan er nodig zijn en de instructies gaan iets tonen als '83 schakels per kant'. Dit is op zich al indicatief; je gaat er altijd een paar moeten weglaten of toevoegen om de correcte spanning rond de wielen te krijgen, maar in deze Bronco kit staat niks van dat:

Gewoon 'links' en 'rechts'. Ze zijn op zijn minst 'cement-free' (zogezegd: de ervaring leert dat ze in de realiteit zonder lijm nog wel eens uit mekaar durven te vallen).

Op naar de huizen dan. Ik heb de ramen van het grijze huis een rode kleur gegeven door ze te stippelen met een stukje spons. Dan ben ik begonnen met witte olieverf: eerst een drybrush over de plaaster die weggevallen is, dan oplichten van de gebroken plaaster randen. Ze komen er nu duidelijk uit.

Hetzelfde heb ik gedaan op het gele café. Op deze foto hebben ook sommige individuele bakstenen een ander kleurtje gekregen.

Deze week probeer ik de reclame op de zijgevels te hangen, misschien ook het behangpapier aan de binnenkant. De daken moeten ook dringend een beetje vooruit gaan.

Dat is het; tot volgende week!